Jak pozbyć się ciemieniuchy? Ciemieniucha związana jest z nadmierną pracą gruczołów łojowych u niemowlaków. Jej objawy są zmiany na skórze głowy dziecka. Obejrzyj filmik i sprawdź, jak się jej pozbyć. Lek. Jacek Ławnicki. 82 poziom zaufania. Witam! Opisane objawy mogą być spowodowane niewłaściwym ubieraniem dziecka. Dziecko ćwiczy podnoszenie i trzymanie główki niemal od pierwszych dni życia. Sporo musi się natrudzić, bo jego głowa jest duża i ciężka w stosunku do reszty ciała. Pod koniec pierwszego miesiąca możesz zobaczyć pierwsze efekty tego treningu. Co więcej – możesz też zachęcać niemowlaka do ćwiczeń. Sprawdź, od kiedy dziecko trzyma głowę już całkiem pewnie Gdy podkrążone oczy u niemowlaka lub starszych dzieci będą pojawiały się wraz z takimi objawami jak np.: zmęczenie i znużenie, blada skóra, zimne ręce i stopy, szybki oddech, wysokie tętno, zmiany w zachowaniu, gorączka, utrata masy ciała. Pilnej konsultacji wymaga również sytuacja, gdy podkrążone oczy u dziecka to skutek Witam, mam 32 lata, od pewnego czasu odczuwam dolegliwości jak przy gorączce, ale nie mam temperatury. chodzi i uczucie ciepła w okolicach głowy i szyi i takie pieczenie twarzy, a także okolice nerek i płuc z tyłu pleców towarzyszą temu zawroty głowy. Gorączka, ciepła głowa, zimne ręce Witam moje dziecko ma 7lat co dwa tygodnie choruje, lekarze piszą tylko antybiotyki, teraz zaczęła boleć go często głowa, ma gorączkę 39, ciepłą głowę i zimne ręce, za uszkiem wyszło mu coś w postaci guzka. Co więcej, zimne poty mogą być związane z silnym napięciem emocjonalnym, a także wynikać z przyjmowanych przez nas leków. Odkrycie przyczyny zimnych potów często dostarcza wielu trudności diagnostycznych. Jednak warto wyjaśnić powód występowania tego dokuczliwego objawu, gdyż niektóre z nich są wyjątkowo niebezpieczne dla Ciągłe uczucie zimna u 5-letniego dziecka – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Uczucie ciągłego zimna, zimne dłonie i stopy oraz dreszcze – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski Uczucie ucisku, mrowienia, pieczenia i zimna w stopie – odpowiada Lek. Łukasz Wroński Interna Zimne dłonie lub stopy Dłonie. Lek. Aleksandra Witkowska Medycyna rodzinna , Warszawa. 82 poziom zaufania. Witam, może to wynikać z niskiego ciśnienia krwi ; u szczupłych osób to częsta dolegliwość. Można stosować preparaty z wapniem, reguterm, kofeinę w celu podniesienia ciśnienia i rozszerzenia naczyń krwionośnych w 1. Okłady z soli jako sposób na zatkane zatoki. Poszukując w sieci domowych sposobów na walkę z zatkanymi zatokami przypomniałam sobie, że w dzieciństwie, gdy z nosa leciał katar, a głowa zdawała się eksplodować, mój tata wysypywał na patelnię gruboziarnistą sól, podgrzewał ją, a następnie przesypywał do materiałowego woreczka. Problemy hormonalne kobiet. Dr n. med. Marek Derkacz Diabetolog , Lublin. 86 poziom zaufania. Dzień dobry, Pani objawy mogą mieć zarówno podłoże naczyniowe, jak i neurogenne. Warto udać się do lekarza, który zbierze z Panią dokładny wywiad oraz dokładnie zbada stopy. Najprawdopodobniej konieczne będzie również zlecenie ftzVK8. Chcąc przyśpieszyć proces można uzyskać jedynie „odroczenie” choroby, a nie usuniecie przyczyny. Jeżeli przyczyna wzrostu temperatury nie jest znana, a gorączka utrzymuje się powyżej 2 dni pomimo stosowania poniższych zabiegów, należy skonsultować się z lekarzem. Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka Działania zewnętrzne obniżające gorączkę: docieplanie przez przykrycie w stanach podgorączkowych poniżej 38 stopni C:ma to na celu “pielęgnowanie” stanu podgorączkowego, w którym wzrasta siła układu odpornościowego dzieckaodkrywanie przy wysokiej gorączce:przykrywamy dziecko cienkim nakryciem, np. prześcieradłem. Stosujemy mimo odczuwania zimna. Jeśli dziecko ma zimne stopy, docieplamy je butelką z ciepłą i obmywanie ciała wodą:obmywamy ściereczką z wodą o temperaturze pokojowej. Czas zabiegu na daną powierzchnię skóry powinien wynosić około 1-2 minuty. Zaczynamy od karku, wzdłuż aż do okolicy krzyżowej włącznie, następnie klatka piersiowa i podbrzusze, następnie obmywamy skórę nad głównymi partiami mięśni kończyn górnych i dolnych (zaczynamy od miejsc najbliżej tułowia). Jeżeli dziecko ma zimne ręce i nogi, dogrzewamy je ciepłą butelką z wodą. Przy gorączce powyżej 39 stopni C, obmywamy co 20-30 minut (wydłużamy o 15 minut przy spadku temperatury o każde 0,5 stopnia C, czyli 38,5 co 45 minut, 38 co 60 minut).okłady ochładzające:stosujemy okłady z wody o temperaturze pokojowej. Nie stosujemy tradycyjnych okładów na czoło! Okładamy duże partie mięśni dziecka, np. kark, uda. Zawsze kierujemy się z góry na dół. Czas okładu nie powinien przekraczać 15 ochładzające:zawijamy łydki dziecka. Powtarzamy kilkakrotnie w ciągu dnia. Możemy użyć bawełnianych podkolanówek, odcinając część na stopy. Moczymy je w zimnej wodzie, następnie wyciskamy wodę i wciągamy na łydki. Skarpety powinny okryć strefę od kostek do zgięć kolanowych. Mokry kompres należy owinąć suchym, a następnie przykryć kołdrą. Zawijanie obu łydek powinno się odbywać jednocześnie. Kompres pozostawiamy przez 15-20 ochładzająca:stosujemy głównie u małych dzieci. Woda w wanience powinna być o 1-2 stopnie C chłodniejsza od ciepłoty ciała dziecka. Zanurzamy dziecko aż po szyję i dolewamy bardzo powoli zimną wodę tak, aby po około 10 minutach uzyskać temperaturę kąpieli o 10 stopni C niższą od początkowej. Po kąpieli kładziemy dziecko do łóżeczka tak, aby jego ciało wyschło. Po około 15 minutach ubieramy dziecko i maścią bursztynową:stosujemy kilkakrotnie na dobę. Smarujemy kark, grzbiet wzdłuż kręgosłupa aż po okolicę krzyżową, skronie, okolice mostka, pachwiny, okolice podkolanowe, nadgarstki i stawy skokowe. Wszystkie w/w zabiegi okażą się skuteczne, jeśli organizm jest odpowiednio nawodniony. Dziecko w gorączce należy zawsze dopajać! Warto jeszcze przeczytać: Działania wewnętrzne obniżające gorączkę: lewatywa lub wlew oczyszczający:zabieg stanowi dobry sposób nawadniania domowego, gdy dziecko nie pije. Służy wydalaniu toksyn z jelita grubego. Roztwór podajemy w temperaturze 36-37 stopni C. Może to być czysta woda, napar rumianku, roztwór soli kuchennej (szczególnie w zaparciach, 1-2 płaskich łyżeczek soli na 1 litr wody; u małych dzieci 1/3 płaskiej łyżeczki na szklankę wody). Stosujemy kilka razy w ciągu dnia. Wlew dokonujemy bardzo dieta:przede wszystkim należy dostarczać organizmowi wodę! Starsze dzieci mogą pić soki rozcieńczone wodą (sok z marchwi, czarnej porzeczki, dzikiej róży, grejpfrutowy, pomarańczowy). W ten sposób należy uzupełnić witaminę C. Z diety należy wykluczyć wszystkie rodzaje białek odzwierzęcych (mięso, mleko, sery, jaja). Kiedy spada temperatura u dziecka, można oprócz soków podawać buliony lub zupy ziołowe: napar: kwiat lipy, czarny bez, ziele skrzypu (każde po 50 g). Małym dzieciom podajemy po 1-2 łyżki stołowe naparu, a dzieciom starszym po 1/3 szklankinapar: kwiat lipy (20 g), kwiat bzu czarnego (20 g), kwiat rumianku (10 g), owoc malin (25 g), pączki lub liście brzozy (15 g), kwiat tawoły (10 g) Uwaga! Reklama do czytania Niegrzeczne książeczki Czy dzieci na pewno są niegrzeczne? Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba. Tagi co robić przy gorączce, gorączka, gorączka u dziecka, jak sobie radzić z gorączką Ciepło, zimno… Skąd te zaburzenia termoregulacji? Zdjęcie: shutterstock Opublikowano: 09:00Aktualizacja: 15:19 Odczuwanie ciepła i zimna to naturalny mechanizm, w którym organizm chroni się przed przegrzaniem i wychłodzeniem. Niestety u niektórych osób przestaje on działać prawidłowo. Wszyscy wkoło porozbierani, a ty siedzisz pod kocem? Lub na odwrót – wszyscy czują się znakomicie, ty natomiast marzysz o wejściu do chłodni, a na czole perli ci się pot? To zaburzenia termoregulacji. Co może być przyczyną nagłego uczucia gorąca lub zimnej skóry? Po co nam termoregulacja?Zaburzenia termoregulacjiZa gorąco – jakie są przyczyny?Uczucie gorąca w cieleZa zimno – jakie są przyczyny? Leczenie zaburzeń termoregulacji Po co nam termoregulacja? Termoregulacja umożliwiła organizmom stałocieplnym funkcjonowanie niezależne od temperatury otoczenia. Hormony regulujące temperaturę wewnątrz ciała produkuje podwzgórze – dba o to, by wewnątrz zawsze było 36,6 st. C. Natomiast receptory umieszczone na skórze (zazwyczaj w pobliżu tułowia) pomagają wykryć temperaturę na zewnątrz. Wystarczy nawet drobna zmiana temperatury zewnętrznej (np. gdy na zewnątrz jest zimno, a my wchodzimy do ciepłego autobusu), by organizm zareagował i podniósł lub obniżył temperaturę ciała. Reakcją na zmiany temperatury jest pocenie się lub drżenie mięśni. Odczuwanie zimna lub ciepła jest cechą indywidualną i zależy od wielu czynników – klimatu, w którym się mieszka, wieku, wagi, a także od płci. Kobiety, mimo że mają odrobinę wyższą temperaturę ciała od mężczyzn, częściej narzekają na uczucie chłodu i szybciej marzną. A to dlatego, że organizm kobiecy jest bardziej niż męski nastawiony na utrzymanie temperatury w kluczowych narządach kosztem miejsc oddalonych nieco od centrum – czyli np. stóp i rąk. Badania amerykańskich naukowców z University of Utah wykazały, że chociaż kobiety mają nieco wyższą temperaturę ciała niż mężczyźni, ich ręce są o 2,8 st. C chłodniejsze. Kobiety marzną szybciej od mężczyzn dlatego, że zwykle mają mniej mięśni, które odpowiadają za wytwarzanie ciepła. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Zaburzenia termoregulacji określa się mianem hipotermii oraz hipertermii. Hipotermia, czyli obniżenie temperatury wewnętrznej organizmów stałocieplnych poniżej normalnego zakresu jej zmian może prowadzić do niebezpiecznego wychłodzenia. Dreszcze oraz zimna skóra mogą oznaczać, że w organizmie spada temperatura ciała. U osób z zaburzoną termoregulacją, np. u dzieci lub u osób starszych do hipotermii może dojść nawet w niezbyt chłodnym otoczeniu. Obniżenie terperatury ciała mogą wywołać niektóre leki, alkohol, wyczerpanie, choroby i urazy. Hipertermia, czyli podwyższenie temperatury w całym ciele do określonej temperatury może skutkować przegrzaniem i udarem cieplnym. Przegrzanie objawia się obrzękiem i skurczami mięśniowymi, czasem prowadzi też do omdlenia. Udar pojawia się, gdy głęboka temperatura ciała przekracza 40°C. Klasyczna postać udaru dotyczy zwykle osób starszych i dzieci poniżej 4 roku życia, które znajdują się w gorącym i wilgotnym otoczeniu oraz są obardzone chorobami współistniejącymi. Udar cieplny wysiłkowy może wystąpić u młodych osób, które wykonywały nadmiernie wyczerpującą pracę fizyczną. Za gorąco – jakie są przyczyny? Wchodzisz do ciepłego pomieszczenia, wsiadasz do nagrzanego tramwaju i po minucie masz wrażenie, że zaraz eksplodujesz z gorąca, czujesz, że zaczyna się z ciebie lać. Rozglądasz się po innych i nikt oprócz ciebie nie wyciera sobie ukradkiem potu z czoła. A może odczuwasz uderzenia gorąca zupełnie niezwiązane z temperaturą otoczenia? Jeśli tak, to warto wiedzieć, że uczucie gorąca może pojawić się w przebiegu niektórych chorób. Taki symptom dotyczy między innymi nadczynności tarczycy, gruźlicy, rakowiaka czy nadciśnienia tętniczego krwi. Dlaczego jeszcze niektórzy nadmiernie odczuwają ciepło? 1. Stres i emocje Kłótnia z bliską osobą czy napięta sytuacja w pracy może zaburzyć pracę podwzgórza regulującego temperaturę ciała. Amerykański neuropsycholog kliniczny Michael Lynch, dziekan American School of Professional Psychology at Argosy University w Waszyngtonie, zauważył, że w czasie stresu autonomiczny układ nerwowy zwiększa przepływ krwi w kierunku najważniejszych narządów twojego ciała, powodując wzrost temperatury. Ale jednocześnie krew odprowadzana jest z kończyn, co może sprawić, że niektórzy ludzie paradoksalnie w sytuacji stresowej odczuwają chłód. 2. Kawa, herbata, alkohol A może przed wyjściem z domu w upał strzeliłeś sobie solidną małą czarną? Uczucie gorąca i pocenie się nasilają kofeina i alkohol. Dlatego latem podczas upałów lepiej ograniczyć picie kawy, herbaty i napojów wyskokowych. Przyspieszają one krążenie krwi – co powoduje wzrost temperatury ciała i wzmaga potliwość. Choć – uwaga – alkohol na rozgrzewkę też wcale nie jest dobry, bo rozszerza naczynia krwionośne i w zimie można w ten sposób wychłodzić organizm. 3. Nadwaga Dodatkowe kilogramy tłuszczu to dodatkowa izolacja dla organizmu. Nadwaga też może być przyczyną zbyt intensywnego odczuwania gorąca i pocenia się. Stosunek powierzchni ciała do jego masy jest wyższy, co oznacza, że mniej skóry ma schłodzić schłodzić więcej ciała niż u osób szczupłych. Dlatego otyli mocniej się pocą podczas upału i potrzebują też więcej czasu, żeby ochłonąć np. po wysiłku niż ich szczupli koledzy. Amerykańscy badacze z University of California San Francisco udowodnili, że utrata masy ciała zmniejsza częstotliwość i intensywność ataków gorąca u kobiet podczas menopauzy. 4. Owulacja Hormony też lubią namieszać. Na łamach „The Journal of Neuroscience” dr Jianguo Gu z University of Florida pisał, że subiektywne odczuwanie temperatury u kobiet może zależeć od dnia cyklu. Za nadmierne odczuwanie ciepła winić należy progesteron, który dochodzi do głosu właśnie w czasie jajeczkowania. To on powoduje wzrost temperatury ciała i sprawia, że pocimy się mocniej niż zwykle. 5. Menopauza i andropauza Uderzenia gorąca w menopauzie są jednym z pierwszych objawów zwiastujących przekwitanie. Wynikają ze spadku czynności hormonalnej jajników i niedoboru estrogenów. U mężczyzn po 50 roku życia pojawia się andropauza, w której dochodzi do redukcji funkcji rozrodczych i hormonalnych jąder. Procesowi temu mogą towarzyszyć chwilowe wzrosty temperatury odczuwane jako fale gorąca. Uczucie gorąca w ciele Uderzenia gorąca często występują wraz z takimi symptomami jak rozdrażnienie, nudności i wymioty, nadmierna potliwość, biegunki, bóle głowy, kołatanie serca czy drżenie kończyn. Odczucie, że jest nam za gorąco może dotyczyć praktycznie każdej części ciała: uczucie gorąca w nodze (często w łydce) może być związane z zaburzeniem krążenia, uciskiem nerwów lub przebytym urazem; przyczyną uczucia gorąca w stopie może być zmiana przepływu krwi w jej obrębie; uczucie gorąca w głowie może towarzyszyć nerwicy, chorobom tarczycy czy menopauzie; uczucia gorąca na twarzy i szyi może wynikać z problemów hormonalnych; uczucie gorąca w brzuchu (żołądku) może być skutkiem spożycia ostrego i gorącego posiłku zawierającego przyprawy takie jak pieprz, chili czy czosnek lub wypicia alkoholu; uczucie gorąca w klatce piersiowej – za ten objaw może być odpowiedzialna nerwica. Za zimno – jakie są przyczyny? Częste uczucie zimna może być jedną z oznak poważnych chorób, takich jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, anemia. Może być też związane z niskim ciśnieniem krwi i jej słabym krążeniem – co objawia się marznięciem, dreszczami i zimną skórą głównie stóp i rąk. Zwykle jednak poważna choroba daje więcej niż ten jeden objaw, zatem jeśli oprócz uczucia zimna nic więcej ci nie dolega, weź pod lupę swój tryb życia. Bo może… 1. Za mało się ruszasz Badania naukowców z Uniwersytetu Georgia pokazały, że wystarczy trenować trzy razy w tygodniu po minimum 20 minut, by poprawić samopoczucie i wyregulować organizm. Osoby biorące udział w eksperymencie po sześciu tygodniach deklarowały, że rzadziej jest im zimno. A to dlatego, że ćwiczenia pozytywnie wpływają na pracę serca i płuc. Ruch sprawia, że pobieramy więcej tlenu, który jest skuteczniej rozprowadzany po organizmie – kto się rusza, ten nie marznie. 2. Za mało ważysz Osobom z niedowagą (BMI poniżej 18) jest zwykle zimniej niż tym z prawidłową masą ciała. Po pierwsze, brakuje im tłuszczu – czyli izolacji. Po drugie – ci, którzy mało jedzą i mało ważą, mają też niski metabolizm – a gdy się nie spala, nie ma też jak się ogrzać. I po trzecie – mało tkanki mięśniowej też wpływa na odczuwanie zimna. Mięśnie produkują ciepło i podkręcają metabolizm. O dziwo, można mieć BMI w normie, ale za mało mięśni – wtedy też odczuwa się chłodek częściej niż inni. Skład ciała można zbadać w prawie każdym gabinecie dietetycznym. 3. Za mało śpisz Brak snu nie jest dobry – wiadomo. dlatego, że zaburza mechanizmy regulacji temperatury w organizmie. Na łamach „European Journal of Applied Physiology” opisano eksperyment, podczas którego badano 20 osób pozbawionych snu przez blisko 60 godzin. Po prawie trzech dniach bez snu temperatura ciała badanych spadła z 36,6 st. C do 35,4 st. C. Na pewno kojarzysz to charakterystyczne zmęczenie po bezsennej nocy – jesteś rozkojarzony i jest ci zimno. To dlatego, że obniża się metabolizm i produkcja ciepła w komórkach jest słabsza, a krążenie wolniejsze. 4. Za mało pijesz Człowiek w większości (60 proc.) składa się z wody, która pomaga utrzymać stałą temperaturę. Utrata nawet niewielkiej ilości (2-3 proc.) objawia się uczuciem zmęczenia, bólem głowy, spadkiem energii i wrażeniem wychłodzenia. Przy niedostatku wody słabnie też metabolizm, zmniejsza się spalanie w komórkach i jest… zimno. A gdy nie pijesz wystarczająco dużo (minimum 2 litry wody dziennie) w upały możesz się zwyczajnie odwodnić. Skutkiem odwodnienia bywa gorączka i jednoczesne odczuwanie zimna. Gdy organizm nie będzie w stanie produkować potu i móc się schłodzić, grozi ci udar cieplny. 5. Twoja dieta jest niedoborowa Braki niektórych witamin i mikroelementów – np. żelaza i witaminy B12 – też mogą powodować poczucie marznięcia. Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, która transportuje tlen. A bez tlenu nie ma spalania. Witamina B12 jest także potrzebna, by nie marznąć – bierze udział w produkcji krwinek. Niedobór może skończyć się anemią. Brak witamin i minerałów może powodować przyczyn nadmiernego marznięcia, warto oczywiście zrobić badania. Leczenie zaburzeń termoregulacji Zaburzenia odczuwania temperatury mogą towarzyszyć wielu wspomnianym już chorobom, więc jedynie znalezienie przyczyny ich występowania daje gwarancje podjęcia odpowiednich kroków. Najważniejsze jest, aby nie lekceważyć pojawiających się objawów – mogą być początkiem poważnych dolegliwości. W takim przypadku warto wykonać profilaktyczne badania krwi, badanie moczu oraz badanie hormonów tarczycowych. Jeśli masz za dużą lub za małą masę ciała, w ułożeniu odpowiedniej diety pomoże dietetyk. Przy okazji dowiesz się, czy twój dotychczasowy jadłospis nie był ubogi w witaminy i minerały. Jeśli dotychczas prowadziłeś siedzący tryb życia, postaraj się to zmienić – zapisz się na zajęcia z fitnessu, basen albo jogę. Gdy objawy nie ustępują, koniecznie udaj się do lekarza. Bibliografia: [1] P. Sosnowski, K. Mikrut, and H. Krauss, “Hipotermia-mechanizm działania i patofizjologiczne zmiany w organizmie człowieka”, Postep. Hig. Med. Dośw., vol. 69, pp. 69–79, 2015. [2] B. Mroczek i wsp., “Jakość życia kobiet w okresie menopauzy”, Fam. Med. Prim. Care Rev., vol. 16, no. 2, pp. 136–137, 2014. [3] Andrzej Lewiński i wsp., “Nadczynność i niedoczynność tarczycy – przyczyny, rozpoznawanie i leczenie,” Przew. Lek., 2002. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Joanna Germak Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Gorączka u dziecka to jeden z najczęstszych problemów z którymi muszą zmierzyć się rodzice. Najczęściej pytaj: czy zbijać gorączkę u dziecka? Czy konieczna jest od razu wizyta u lekarza? Jakie są naturalne metody na gorączkę? Przeczytaj, zanim podasz dziecku syrop przeciwgorączkowy. Gorączka u dziecka – czy to powód do zmartwienia? Gorączka u dziecka zwykle martwi rodziców – oznaka, że zaczyna się infekcja nie jest tym, na co każdy rodzic czeka z utęsknieniem. Jednak warto spojrzeć na gorączkę bardziej jak na sprzymierzeńca niż na wroga. Gorączka sygnalizuje bowiem, że układ odpornościowy podjął walkę z infekcją. Organizm, zaalarmowany wtargnięciem patogenów, podnosi temperaturę ciała aby przyspieszyć metabolizm (a tym samym przyspieszyć produkcję białych krwinek), oraz aby utrudnić bakteriom i wirusom rozwój. Z tego powodu gorączka to bardzo pożądana reakcja i tak długo jak nie stanowi ona zagrożenia nie powinna być zbijana. Co musisz wiedzieć, żeby ocenić czy gorączka jest groźna? Gorączka u dziecka – kiedy zbijać a kiedy pozwolić gorączkować? Za podwyższoną temperaturę ciała uznaje się stan, kiedy na termometrze przekracza ona 37 stopni. Do 38 stopni mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym, a do 38,5 stopnia – z gorączką umiarkowaną. Przyjmuje się, że powyżej tej wartości gorączka może już stwarzać zagrożenie dla zdrowia i życia i należy ją zbijać. WAŻNE: nie jest to jednak reguła! Każdy organizm może inaczej reagować na gorączkę. Są osoby (również dzieci), która rzadko gorączkują, dlatego w ich przypadku nawet niewielki skok temperatury może być odczuwalny znacznie silniej. Są dzieci, które szybko dostają bardzo wysokiej gorączki i nie można czekać z jej zbijaniem. Przebieg gorączki i postępowanie zależy również od rodzaju infekcji. Jeśli gorączka narasta stopniowo i nie jest bardzo wysoka nie należy jej od razu zbijać. Najlepiej jest monitorować stan dziecka, zadbać o wypoczynek i nawodnienie, a także zwiększoną podaż witamin. Można podać sok lub syrop z malin i lipy, który ma działanie napotne i pomaga regulować temperaturę ciała. Nie ma konieczności natychmiastowej wizyty u lekarza, chyba, że pojawiają się inne, niepokojące objawy np. wysypka. Jeśli gorączka przekracza 38,5 stopnia, ale nie jest wyższa niż 39 stopni należy zacząć ją zbijać, jednak można zacząć od domowych metod takich jak np. schładzanie stóp, głowy, karku zimnymi okładami oraz chłodne prysznice. ALE! W takim przypadku wiele zależy od stanu dziecka – jeśli leje się ono przez ręce, jest mocno senne i obolałe wówczas nie ma na co czekać i należy podać lek przeciwgorączkowy. Czy konieczna jest wizyta u lekarza? Nie zawsze. Czasami po 1-2 dniach następuje widoczna poprawa i nie ma konieczności ciągnięcia dziecka do przychodni pełnej zarazków. Jeśli jest taka możliwość lepiej spróbować umówić wizytę domową. Natomiast jeśli gorączka nawraca w ciągu dwóch kolejnych dni należy bezwzględnie udać się na wizytę lekarską. Jeśli gorączka zaczyna się gwałtownie i od razu jest wysoka (powyżej 38,5 stopnia lub więcej) nie należy zwlekać z podaniem leków przeciwgorączkowych. Jeśli gorączka wraca po 1-2 podaniach leku należy bezwzględnie udać się do lekarza. Jeśli gorączka pojawia się u noworodka lub niemowlęcia należy zawsze skontaktować się z lekarzem! Gorączka u dziecka a wezwanie pogotowia Są dzieci, które na gorączkę reagują w bardzo niepokojący sposób: leją się przez ręce, wyglądają jakby straciły przytomność (lub nawet ją tracą), mają drgawki. W pierwszym odruchu rodzic dzwoni wówczas po karetkę. Warto jednak zanim podejmie się ten krok spróbować zbić temperaturę: schłodzić dziecko zimną wodą, okładać nogi zimnymi kompresami, podać leki przeciwgorączkowe i szybko zawieźć dziecko do lekarza. Dyspozytor często odmawia przyjazdu do gorączkujących dzieci, dlatego warto wiedzieć co zrobić w takiej sytuacji. Czy gorączka u dziecka może być groźna? Tak. Umiarkowana i wysoka gorączka (czyli powyżej 38,5 stopnia) może być groźna dla zdrowia i życia. Im młodsze dziecko tym bardziej, dlatego w przypadku noworodków i niemowląt warto konsultować każdy przypadek gorączki z lekarzem. Nie należy dopuszczać do rozwinięcia się u dziecka gorączki powyżej 40 stopni. Jeśli tak wysoka temperatura pojawi się gwałtownie należy NATYCHMIAST ją zbijać i udać się z dzieckiem do lekarza. Długotrwała wysoka gorączka stanowi zagrożenie dla mózgu i może powodować jego nieodwracalne uszkodzenia a nawet śmierć. Gorączka u dziecka – o czym musisz pamiętać? Im mniejsze dziecko tym większe ryzyko odwodnienia. Przy wysokiej temperaturze człowiek traci nawet 2 litry płynów na dobę. Zadbaj o to aby dziecko piło wystarczającą ilość płynów. Najlepsze będą ciepłe herbaty ziołowe lub owocowe. Jeśli chorobie towarzyszy ból gardła zdecydowanie unikaj soków z cytrusów, zimnych napojów. Witaminy i składniki mineralne. Wraz z potem człowiek traci sód, potas. Gorączka powoduje także zwiększone zapotrzebowanie na witaminy. Zadbaj o lekkostrawną, urozmaiconą dietę. Możesz także sięgnąć po elektrolity. Zdaję sobie sprawę, że dostęp do skutecznych leków przeciwgorączkowych kusi, żeby podawać je profilaktycznie „oj, coś go bierze, dajmy mu ibuprofen” lub wręcz na wyrost, żeby dziecko mogło iść do przedszkola czy żłobka. Przyznam, że również zdarzyło mi się w ten sposób „oszukać system” kiedy młody dostał stanu podgorączkowego na dzień przed swoim wyczekanym przyjęciem urodzinowym. Natomiast notoryczne podawanie podziębionemu dziecku leków i wysyłanie go do przedszkola pomimo porannych oznak gorączki i infekcji może się bardzo źle skończyć dla układu odpornościowego dziecka. Tego po prostu robić nie wolno, niezależnie od tego jak dużym problemem będzie kolejne pójście na zwolnienie na dziecko. UWAGA! Każdy przypadek jest inny, a organizm dziecka może w różny sposób reagować na gorączkę. Jeśli oprócz podwyższonej temperatury wystąpią jakiekolwiek inne niepokojące objawy np. wysypki, wymioty, biegunka zawsze należy zasięgnąć porady lekarza. Jeśli szukasz metod dla wsparcia odporności koniecznie zajrzyj tutaj.